Wednesday, December 17, 2008
அரை ஆழாக்கு நைஸ் புழுதி...
"ஆடிக் காற்றில் அம்மியே பறக்கும்" இந்தப் பழமொழியே சாட்சி ;
"புரட்டாசியும் ஐப்பசியும்" அடைமழைக் காலங்கள் தான்,
"மார்கழி" குளிர் காலம்,கூதிர் காலம் பனிக் காலம் இப்படி எப்படி சொன்னாலும் மார்கழி குளிர் தானே மனசில் நிற்கும்.
பருவ நிலை மாற்றமோ என்னவோ? ஆடி மாதத்தில் எல்லாம் இப்போது காற்று கம்மியாகி விட்டதைப் போலொரு பிரமை?! ஆடியை விட மார்கழி தொடக்கம் முதலே அள்ளி அள்ளி வீசுகிறது காற்று (குப்பை...கூலம்...புழுதி வித்யாசமெல்லாம் வாடைக் காற்றுக்கு இல்லை போலும்!).
காற்றாடி (பட்டம் என்றும் சொல்லலாம்!) விடும் பையன்கள் மொட்டை மாடிக்குப் போகவே வேண்டாம்...முச்சந்தியில் நின்று கொண்டு தாராளமாக விடலாம்.பிய்த்துக் கொண்டு பறக்கும் காற்றாடி நூலோடு!அது பறந்து போய் யார் கழுத்தைச் சுற்றினால் தான் காற்றுக்கு என்ன வந்தது? கன ஜோராக வீசிக்கொண்டு இருக்கும் அது பாட்டுக்கு மார்கழி ,தை என்று விவஸ்தை எதுவுமின்றி!
இந்த மார்கழியில் தானா அரைப் பரீட்சை வைத்து லீவு விடுவது? இந்தப் பள்ளிக்கூட வாத்தியார்களுக்கு கொஞ்சமேனும் பெற்றோரின் கஷ்ட நஷ்டம் புரிவதே இல்லை எந்தக் காலத்திலும் ...அவர்கள் பாட்டுக்கு பரீட்சை என்று ஒன்றை வைத்து வருசத்துக்கு மூன்று தடவையாச்சும் லீவு விட்டு விடுகிறார்கள்?!
என்னாத்திற்கு இந்த லீவு என்கிறார்கள் பெற்றோர்கள்? பிள்ளைகள் வருஷம் முழுக்க நன்றாய் படிக்கட்டுமே! அதில் என்ன குடி முழுகி விடும்? இது சாத்தியமே இல்லை என்பது தெரியும் ."வாண்டுகளா ...வானரங்களா"...என்று சந்தேகம் வரவைப்பதைப் போல சில பிள்ளைகள் சேஷ்டைகள் செய்வதால் எல்லாப் பிள்ளைகளுக்கும் லீவு விட்டு விடுவதாக எங்கள் வீட்டு வாண்டு ஒருமுறை சொல்லியதுண்டு!!!
லீவு விடும் பழக்கத்தை யாராலும் மாற்றவே முடியாது தான் .குறைந்த பட்சம் இந்தக் காற்றுக் காலாத்திலாவது லீவேவிடக்கூடாது...ஐயோடா...இந்தக் குட்டி குறுமாணிகள் எல்லாம் தெருப் புழுதியில் தான் விழுந்து கும்மாலமடிக்கின்றன.உடம்புக்கு எது வேண்டுமானாலும் வந்து விடாதோ? சதா புழுதியில் புரண்டு ஆடினால்?
அட வீட்டிற்குள் அடைத்து வைக்கலாமென்றாலும் ஒரு பிரஜோஜனமும் இல்லை ?! தினப் படி ஐந்து முறை வீட்டை ஒழுங்கு பண்ணி கூட்டிப் பெருக்கி கழுவினாலும் தாராளமாய் ஒவ்வொரு தடவையும் அரை ஆழாக்கு நைஸ் புழுதி கிடைக்கிறது குப்பை வழித்தெடுக்கும்
பிளாஸ்டிக் முறத்தில்.
இந்த விஞ்சானிகள் எல்லாம் என்னெனவோ கண்டுபிடிக்கிறார்களே !...இந்த நைஸ் புழுதியை வைத்து ஆராய்ச்சி கீராய்ச்சி எதுவோ செய்து ஏதாவது கண்டு பிடித்தால் புண்ணியமாய் போகாதோ?
பாவம் காற்றுக்கு வாய் இருந்தால் அது கூட ஒரு பாட்டம் அழுது விட்டிருக்கும் புழுதியை அது வாரிக் கொண்டு வந்து வீட்டுக்குள்ளும் ...வீட்டடியிலும் போடப் போட நாமும் சளைக்காமல் கூட்டிப்பெருக்கி முறத்தில் அள்ளி அள்ளி அள்ளி மறுபடி தெருவிலேயே வீசுகிறோமே? இதைப் பார்த்துப் பார்த்து காணச் சகியாமல் அந்தக் காற்றும் கூட வாய் இருந்தால் கதறி அழக் கூடும் தான்!!!
கணவர்கள் தங்கள் மனைவிகளின் மேல் உள்ள கோபத்தை தீர்த்துக் கொள்ள தாராளமாக இந்த மாதத்தைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம். நைஸாகப் பேசி பேசியே அவர்களை குறைந்த பட்சம் ஒரு வாரமேனும் அம்மா வீட்டுக்கு அனுப்பி விட்டு .துல்லியமாக அவர்கள் அம்மா வீட்டிலிருந்து புகுந்த வீட்டுக்கு(மனைவிகளுக்கு புருஷன் வீடு புகுந்த வீடு தானே!!!) வரும் போது நீங்கள் ஆபிஸ் டூர் என்று ஓடியே போய் விடலாம் ?!
புழுதி அடைந்து போய் பாழடைந்த பங்களா எபெக்டில் இருக்கும் வீட்டை சுத்தம் செய்வது பெரிய தண்டனை தான் மனைவிகளைக் கேட்டுப் பார்க்கலாம் விவரம் தெரியாதவர்கள்.இந்த நைஸ் புழுதி இருக்கிறதே அது ஒரு சாபக் கேடு என்கிறார்கள் பெண்கள் எல்லோருமே ஒட்டுமொத்தமாக.
இதனால் என்னென்ன வரலாம் என்று ஒரு லிஸ்ட் போட்டு வைத்திருக்கிறார்கள் அவர்கள்,
ஆஸ்த்துமா
வறட்டு இருமல்
தொடர் தும்மல்
மூச்சுத் திணறல்
மூக்கடைப்பு
அப்புறம்...அப்புறம்...
கண்ணீர் !!!(கண்ணில் புழுதி விழுந்தாலும் கண்ணீர் வரும் தானே?!)அழுகை !!!( எவ்வளவு பெருக்கினாலும் தீராத புழுதிப் படலம் தட்டுப் பட்டால் அழுகையும் வரும் தானே!?)
சண்டை !!!(நைஸ் புழுதி பெருக்கிப் பெருக்கியே ஆய்ந்து ஓய்ந்து போய் உட்கார நினைத்தால் அந்நேரம் கணவரோ...பிள்ளைகளோ ஏதாவது கேட்டால் கட்டாயம் சண்டை வரும் தானே?!)
ச்சே...ச்சே...இந்த மார்கழியில் இந்த நைஸ் புழுதியால் வந்த வினையைப் பாருங்கள் எவ்வளவு நீளமான கட்டுரை எழுத வேண்டியதாகிப் போச்சு !!!எல்லாம் புழுதி மயம்!!!
பாத்திரம்...பண்டம்...உடுப்புகள்...கட்டில்....பீரோ ... கண்ணாடி ...சுவர் ...தரை எங்கும் புழுதி மயம்.
எனக்கு ஒரே ஆயாசமாய் இருக்கிறதப்பா !
அப்போ உங்களுக்கு ?எப்படி இருக்கும் என்று எழுதுங்கள் பின்னூட்டத்தில் .
புரட்டாசி கோவிந்தாக்கள்,ஆடி ஆத்தாக்கள்,மற்றும் பிச்சைக் காரர்கள்
பெருந்தொல்லைகள்:-
வாழ்க்கையில் பெரிய..பெரிய தொல்லைகள் எல்லாம் எப்படி வந்து சேருகின்றன என்று பாருங்கள்.தொல்லை என்பதெல்லாம் வெறும் வார்த்தை ...அது பெரிய கொடுமை என்றும் சொல்லத் தகும்.
உங்கள் குடியிருப்பில் உங்கள் வீடே முதல் வீடா? பிடித்தது ஏழரைச் சனி !!!போஸ்ட் மேனில் இருந்து கறிகாய் விற்பவர் வரை ungal மண்டையில் தான் முதல் மணி அடிக்கக் கூடும் ! கூரியர் காரர்களையும் சும்மா சொல்லக் கூடாது . அடுத்த வீட்டில் ஆளில்லா விட்டால் உங்கள் வீட்டு காலிங் பெல்லே எல்லோருக்கும் இதம் தரும் இன்னிசை ஆகக் கூடும்.
புரட்டாசியில் "கோவிந்தாக்கள் சங்கப் பிரபலங்கள்
"ஆடியில் ..."ஆத்தாவுக்கு கூழ் ஊத்துவோர் சங்கக் கண்மணிகள்"
வீட்டுக்குப் பக்கத்தில் "பிள்ளையார்...அம்மன்...நாகாத்தம்மன்...முருகன்...இன்ன பிற தெய்வங்கள் குடியிருந்தால்...திருவிழாக் காலங்களில் உங்கள் பர்ஸ் கதறிக் கொண்டு தினம் அழலாம்.அப்படி ஒரு பெருங்க் (கொள்ளைக்) கூட்டம் முற்றுகை இடும் முதல் வீட்டில் முதல் முதலாய்.
பிச்சைக் காரர்கள் சங்கம் வைத்து கூட்டம் போட்டுத் தண்டிக்க நினைத்தால் முதலிடம் முதல் வீட்டுக் காரர்களுக்கே?!
"பாழாப் போன வீடு...நாசமாப் போக...கூச்ச ...நாச்சமே இல்ல எட்டி நின்னு எட்டணா போடறான் அந்த முத வீட்டுக் முட்டாக் கபோதி ..." திட்டுக்கள் தாராளமாய் விழலாம் என்றேனும் நீங்கள் அச்சங்க கூட்டத்தில் சிறப்பு விருந்தினராய் கலந்த கொள்ள வாய்ப்பிருப்பின்!!!
இது மட்டுமா?
விற்ப்பனை பிரதிநிதிகளின் வயிற்றெரிச்சல் வேறு?
"எப்போ போனாலும் லேசா தொறந்து எட்டிப் பார்த்துட்டு வேணாம் போன்னு வெரட்டுறான் அந்த வெங்கம் பய ..." இவனப் போயி எவன் குடி வச்சான் முத வீட்டுல? சனி முகத்துல முழிச்ச மாதிரி தான் ஒன்னும் போனியாகள இன்னைக்கும்"
இதெல்லாம் சும்மா சாம்பிளுக்கு தான் ...
அனுபவம் இருந்தா நீங்களும் கொட்டுங்க உங்க மான அவமானத்தை .
குறிப்பு:- முதல் வீட்டுக் குடித்தனக்காரராகவோ அல்லது அப்படிப் பட்ட அனுபவம் வாய்ந்தவராகவோ இருத்தல் அவசியம் .
பஸ் ஸ்டாண்ட் பெண்கள்
ஏதோ ஒரு பேருந்து நிறுத்தத்தில் தான் பார்த்தேன் ஒருநாள்.அந்த நாளே முதல் நாள்!அவள் என்னைப் பார்த்தாளா இல்லையா என்பது இன்றும் எனக்குத் தெரியாது.
நான் அவளைப் பார்த்தேன் ...
நான் மட்டுமே அவளைப் பார்த்தேன் என்பதற்கில்லை...!
அந்தப் பேருந்து நிறுத்தத்தில் இருந்த இன்னும் சிலரும் கூட பார்க்கத்தான் செய்திருப்பார்கள் ?!
அதெல்லாம் சும்மா டைப் ஆசாமிகளாக இருக்கலாம்!
ஜாலி சைட் ஜல்லிகளாகவும் இருக்கலாம்!
என்னைப் போல அவள் ஒவ்வொரு அசைவையும் யாரேனும் பார்த்தார்களோ என்னவோ ?வாய்ப்பு இல்லை என்று தான் நினைக்கிறேன். அவளது கண்களை விட்டு என்னால் அகலவே முடியவில்லை.நான் அவளைத்தான் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறேன் என்பதை அவள் உணர்ந்தது போலவே தெரியவில்லை.
நீண்ட நேரமாக நின்று கொண்டே இருக்கிறாள் அவள்.நானும் தான்.அவள் ஏற வேண்டிய பேருந்து இன்னும் வரக் காணோம்.அப்போது நேரம் மாலை 4.30 pm .இன்னும் 2 மணி நேரம் போனாலும் பரவாயில்லை அவளை ஏற்றிச் செல்லும் பேருந்து மட்டும் வரக் கூடாது இப்போதைக்கு என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
நினைத்த மாத்திரத்தில் உடனே ஒரு பேருந்து வந்தது .
அதுவே அவள் செல்லும் பேருந்து .
ஒயிலாக ஏறிக் காணாமல் போனால் என் கண் கவர்ந்த பெண் மயிலாள் .
என்ன செய்வேன் நான்?
அடுத்த பேருந்துக்கு காத்திருந்தேன் என்று கற்ப்பனை செய்யாதீர்கள்!!!எனக்கும் செல்ல வேண்டிய பேருந்து வரவே நானும் அதில் ஏறிக் கடந்தேன் .
அவ்வளவு தான் .
நீங்கள் என்ன நினைத்துக் கொண்டீர்களோ...கொள்வீர்களோ....? நடந்தது இது தான் .
இது மட்டும் தான்!!!
Tuesday, December 16, 2008
உன்னோடு நானிருந்த பொழுதுகளில் எங்கே நான் தொலைந்தேனோ?
பள்ளி விட்ட
மாலை நேரம்
முதன் முதலாய்
புத்தம் புது தாவணியில்
சிட்டாக நீ பறக்க யத்தனிக்கையில்
செப்பனிட குவிக்கப் பட்ட
சரளைக் கற்களில்
இடரப் பட்ட உன் பாதங்கள்
தடுமாறி சரியும்போதா
இடம் மாறியது என் நெஞ்சம்?!
இன்னும் தெளிவில்லை ...!
எட்டி நின்று பெட்டிக்கடையில்
முறுக்கு வாங்கித் தின்கையிலே
விட்டு விட்டு அலறிய
உன் மென் குரலால்
சட்டென்று விழி நிறைத்தாய்
என் சிந்தையிலும் நீ நிறைந்தாய்...
பட்டு பூச்சியடி ...
நீ என் பாவை சந்திர பிம்பமடி !
அன்று நீ விழுந்திடாமல்
பாங்கோடு தாங்கி எழுப்பியவன்
அன்றே தான் விழுந்து விட்டேன்
உன் படபடக்கும் இமை நடுவில் ?!
எங்கே போனாலும்
உன் நினைவு துரத்துதடி
காணாமல் போனது போல்
வாழ மனம் முயலுதடி ...
என் கண்ணில் பாவையன்றோ ?
கண்ணம்மா எங்கும் உனைக் காண்பேனோ?
இன்னும் ஒரு பிறவி எடுப்பேனோ
ஏந்திழையே உனக்காக !?
எங்கே நான் தொலைந்தேன் ?
காதலில் உருகி வழியும் போதா ?
பெண் கேட்டு வந்த போதா ?
திருமணம் பேசி முடித்த போதா?
மூன்று முடிச்சு இட்ட போதா ?
ஊது பத்தி புகை மணக்க
கட்டில் சம்பங்கி மணம் நிறைக்க
கண்ணோடு கண் சேர்த்து
முயங்கும்போதா ...?!
எங்கே நான் தொலைந்தேன் ?
பிள்ளைக் கனியமுதாய்
பேசும் பொற்சித்திரமாய்
சின்னவளை மடியிலிட்டு
தாலாட்டுச் பாடிப் பாடி
என்னையும் தூங்க வைத்தாய் ...
அங்கே தான் தொலைந்தேனோ?
இன்னும் தெளியவில்லை
எங்கே தான் தொலைந்தேனோ?
அதென்ன உட்டாலக்கடி வேலை?
Saturday, December 13, 2008
மீன்...மீன்...மீனோய்...நெய் மீனோய்
வாளை மீன்
விலாங்கு மீன்
வஞ்சிரம் மீன்
இறால் மீன்
சீலா மீன்
சங்கரா மீன்
திருக்கை மீன்
மடவை மீன்
கோலா மீன்
விரால் மீன்
அயிரை மீன்
கெண்டை மீன்
கெளுத்தி மீன்
சுறா மீன்
எனக்குத் தெரிஞ்சது இம்புட்டுத்தேன் ...
அப்பால ...
"வாள மீனுக்கும் விலாங்கு மீனுக்கும் கல்யாணம்.... சென்னாங்குண்ணி கூட்டமெல்லாம் ஊர்கோலம் ..."
பாட்டையும் கூட ரெபெர் பண்ணிப் பாத்துப்புட்டோம் .இந்த ஜாமீன் மட்டும் எங்கன விக்குமுன்னு தெரியலையே .
"விண்மீன் அது வானத்துல நீந்துது
ஜாமீன் எங்கன நீந்துமோ ?! "
ஒண்ணுமில்ல நம்ம வடிவேலு அண்ணாச்சிக்கு ஜாமீனு வேணுமாம் காலைல அல்வா வாசு சன் டி.வி. காமெடி சோவுல சொன்னாரு .அதேன் இங்கிட்டு கேட்டுப் பாக்கலாமேனு வந்துட்டோம்.
இங்கன வாரவுக ஜாமீனு கொண்டுகிட்டு வரலாங்காட்டியும் கருத்து மீனையாச்சும் குத்திட்டு போங்க,
தினம் பல் விளக்குபவர்கள் மட்டும் இதைப் படிங்க இல்லாங்காட்டி போய்க்கினே இருங்க...!!!
Sunday, December 7, 2008
க்விஸ்...க்விஸ்...க்விஸ்...?!
க்விஸ் ...க்விஸ்...க்விஸ்!!!
அட சுவிஸ் ...இல்லங்க க்விஸ்?!
இப்போ நான் சில கேள்விகள் கேட்பேனாம் ,
அதுக்கு இந்தப் பதிவை யாரெல்லாம் எட்டிப் பார்க்கிராங்களோ அவங்க பதில் போடுவீங்கலாம் பின்னூட்டத்துல.உங்க பொது அறிவை சோதிச்சுப் பர்ர்க்க ஒரு சின்ன வாய்ப்பு தான் ...!!!
போலாமா ரைட்...ரைட் ...ரைட்...
- மறைமலை அடிகளாரின் இயற்பெயர் என்ன?
- சூரியநாராயண சாஸ்திரிகள் தன் பெயரை எப்படித் தமிழ்ப் படுத்திக் கொண்டார்?
- பங்கஜம் இச் சொல்லை எப்படித் தமிழ்ப் படுத்தலாம்?
- ரயில் இதன் தூய தமிழ்ப் பெயர் என்ன?
- அஞ்சுகம் என்பது எதைக் குறிக்கும்?
- வேழம் என்பது எதைக் குறிக்கிறது?
- புத்தர் பிறந்த இடம் எது?
- தார் பாலைவனம் எங்கு இருக்கிறது ?
- பொய்யே சொல்லாத இந்து அரசர் யார்?
- கௌடில்யர் எழுதிய நூலின் பெயர் என்ன?
ஓ.கே
இப்போ பதில்களைப் பின்னூட்டத்தில சொல்லிட்டிங்கனா உங்களுக்கு மதிப்பெண் கொடுக்க வசதியா இருக்கும் .
நான் ரெடி ...நீங்க ரெடியா ?
Saturday, December 6, 2008
பெண் மலர் தான் மலிவல்ல...?!
(இது நான் காலேஜில் படிக்கும் போது கலந்து கொண்டு ஒரு இன்டர் காலேஜ் கவிதைப் போட்டியில் எழுதி முதல் பரிசு பெற்ற கவிதை ,வரிகளில் பல ஞாபகமில்லை ,நினைவில் நின்ற வரிகளை வைத்து ஒப்பேற்றி இருக்கிறேன் .அந்த ஒரிஜினல் கவிதை இன்னும் அர்த்தம் நிறைந்த அருமையான வரிகளுடன் இருந்ததை ஞாபகம் .இப்போதாவது சில வரிகளேனும் மறக்காமல் இருக்கிறது...இன்னும் கொஞ்ச நாள் போனாள் எல்லாமே மறந்து விடுமோ என்னவோ என்று தான் இதைப் பதிவிட்டேன் .படிப்பவர்கள் தங்களது கருத்துகளைச் சொன்னால் தேவலை !!! )
Wednesday, December 3, 2008
தாம்பத்யக் கூத்து
தெர்மாக்கோல்
அட்டை மேல்
சிக்கலின்றி
ஊடுருவிச் செல்லும்
சூடான கத்தி போல
என்னுள்ளே
ஊடுருவ
எப்படியோ
உன்னை நான்
அனுமதித்தேன்
என் சொல்கிறாய்...
என் கணவா?
Tuesday, December 2, 2008
கதை கதையாம் காரணமாம்...(கதை சொல்லிகள்)
நான் ஐந்து ஆறாம் வகுப்புகளில் படிக்கும்போதெல்லாம் எங்கள் ஊரில் ஒவ்வொரு தெருவிலும் வாசலில் திண்ணை வைத்துக் கட்டப் பட்ட வீடுகளே அதிகம் இருந்தன.
திண்ணைகள் பெரும்பாலும் வேறு எதற்குப் பயன்பட்டதோ என்னவோ சாயந்திரம் ஆறு மணியானால் கதை கேட்கக் கூடும் சின்னப் பிள்ளைகளுக்கு அது ஒரு பட்டறை மாதிரி தான் !!!
தெருவுக்குத் தெரு இப்படிப் பட்ட கதை சொல்லிக் களங்கள் அந்த நாட்களில் எங்கள் ஊரில் நான்கைந்து இருந்தன ,சுமார் முன்னூறு வீடுகளில் எண்ணி ஐம்பது அல்லது அறுபது சிறுவர் சிறுமிகள் அப்போது இருந்தோம் என்று வைத்துக் கொண்டால் ஒவ்வொரு கதை சொல்லிக் களத்திலும்(திண்ணை தான்!!!) பத்துப் பதினைந்து பேராக சேர்ந்து உட்கார்ந்து கதை கேட்டிருப்போம் என்று நினைக்கிறேன்.
இப்போது நினைத்துப் பார்த்தால் அது ஒரு கோலாகலம் தான்!!! ஆறுமணிக்குக் கதை கேட்க மதியம் சாப்பாடுப் பீரியட் முடிந்ததிலிருந்தே நேரத்தைப் பிடித்துத் தள்ளிக்கொண்டே இருப்போம் .அது வேறு சதி செய்யும்! அப்போது பார்த்து சீகிரமே கடைசி பெல் அடிக்கும் நேரம் வரவே வராது...அது பாட்டுக்கு மந்தமாக நேரம் போவதைப் போல் இருக்கும்.
எப்போதடா சாயந்திரம் ஆகும்?
எப்போதடா பள்ளியில் கடைசி பெல் அடிப்பார்கள் ?
எப்போதடா வீட்டுக்குப் போய் புத்தகப் பையை வீசி விட்டு ஒரு பேருக்கு கையைக் காலைக் கழுவிக் கொண்டு எதையோ கொறித்து விட்டு கூட்டாளிகளுடன் வீதிக்கு ஓடுவோம் என்று இருக்கும்!!!
வீதியில் இறங்குவதோடு முடிந்து விடுமா என்ன?
இன்றைக்கு எந்தத் திண்ணையில் கதை சொல்பவர்கள் உட்காருவார்கள் என்றும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டுமே?
பொதுவாக அப்போதெல்லாம் அவரவர் அப்பா ...அம்மாக்களை விட கதை சொல்வதற்கென்றே ஒரு சில தாத்தா பாட்டிகள் இருப்பார்கள் ஊர் ஊருக்கு!!அல்லது கல்யாணத்திற்கு காத்திருக்கும் ஒரு சில அக்காக்கள் இருப்பார்கள்!!!அதுவும் இல்லையெனில் கண்டிப்பாக ஒரு பெரிய பையன் அல்லது பெரிய பெண் இருப்பாள்
(பெரிய பையன்..பெரிய பெண் என்றால் வேறு ஒன்றும் இல்லை அவர்கள் எங்களை விட கொஞ்சமே கொஞ்சம் (ஒரு மூன்று அல்லது நான்கு வயது மூத்த பெண் அல்லது பையன்) பெரியவர்கள் ஆனால் இப்படிக் கதை கேட்பதில் சீனியர்கள்!!! அவ்வளவே?!
எங்கள் ஊரில் ,அந்தமான் தாத்தா வீட்டுத் திண்ணை தான் ரொம்ப பேமஸ் கதை கேட்க நாங்கள் கூடும் இடங்களில் அது தான் டாப் .அங்கே தான் பேமஸ் கதை சொல்லிகள் "சரசக்கா ...சீரங்கபுரம் முருகன் ,ஜோதி அத்தை...கறுப்பி மீனாச்சி இவர்களெல்லாரும் ஆஜர் ஆவார்கள் .
இவர்களில் ...
சரசக்கா மாயாஜாலக் கதைகள் சொல்வதில் தேர்ந்தவள் ,அவள் கதை சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் பொது சில நேரம் நமக்கே பயம் வந்து விடும் "எங்கே எந்த மந்திரவாதி வந்து நம்மைத் தூக்கிக்கொண்டு போய் விடுவானோ என்று?)"நான் உத்தம பத்தினி என்றால் ஏய் தொடையே நீ இரண்டாகப் பிளந்து இந்த மீன் முள்ளை எல்லாம் யார்கண்ணுக்கும் தெரியாமல் மறைத்து விடு "என்று குத்துவிளக்கு(கதை நாயகி ) தன் இறந்து போன தாயை நினைத்துக் கொண்டு ஆணையிட்டால் அவளது தொடை இரண்டாகப் பிளந்து அவள் சொன்னதை செய்யும்...சரசக்கா இதை நமக்கு கண்கூடாகப் பார்க்க வைப்பது போலவே சன்னதம் வந்து பேசுபவர்கள் போல கதை சொல்வாள் .
சரசக்கா இப்போது எங்கிருக்கிறாளோ ? அவள் சொன்ன கதை மட்டும் நெஞ்சோடு நீங்காமல்!!!
முருகன் சொல்லும் கதைகள் பெரும்பாலும் ஹீரோ ...கொள்ளைக் கூட்டம் ..இந்த வகையறாக்கள் தான் .கண்டிப்பாக கடைசியில் ஹீரோ கொள்ளைக் கூட்டத்தை ஜெயித்து ஊர் மக்களைக் காப்பாற்றுவார் .ஒரே ஒரு கதையை முடிக்க அவனுக்கு பத்துப் பதினைந்து நாட்கள் கூட ஆகும்(பாதர் ஆப் மெகா சீரியல் வேர்ல்ட் என்று அவனுக்குப் பட்டம் கொடுத்தால் கூட தவறே இல்லை).
T.v (TELEVISION)கூடப் பிரபலமில்லாத அந்தக் காலத்தில் அவன் எங்களுக்கு இடையில் உணவு இடைவேளை எல்லாம் கூட விட்டுக் கதை சொன்னான் என்றால் மெகா சீரியல் தந்தை என்ற பட்டம் தரலாம் தானே?
ஜோதி அத்தை நிறைய சாமிக் கதைகள் சொல்லுவார்.ஆயிரம் கண் மாரியம்மாள் கதை,நீலி கதை...கருப்ப சாமி வேட்டைக்குப் போகும் கதை...அய்யனார் கதை...இப்படி நிறைய!
கருப்பு மீனாச்சிக்கு எம்.ஜி.ஆர் என்றால் கொள்ளைப் பிரியம் .அவளது கதைகளில் எல்லாம் எம்.ஜி.ஆர் தான் ஹீரோ ...வில்லன் பெரும்பாலும் அசோகன் தான்(நம்பியாரை அவளுக்குப் பிடிக்காதோ என்று எங்களுக்கெல்லாம் சந்தேகம்) அப்போது அவளிடம் இதைக் கேட்கவில்லை இப்போது அவள் எங்கிருக்கிறாளோ?
கதை சொல்லிகள் என்று தனியாக ஆட்களைத் தேடாமல் எங்களுக்குள் வாழ்ந்து இன்று எங்கேயோ இருந்தாலும் அவர்கள் எல்லோரையும் எதோ சில சமயங்களில் நினைக்க வைப்பது அவர்கள் சொன்ன கதைகள் தானே!!!
ஞாபகம் வந்ததால் இதைப் பதிந்தேன் .
Monday, December 1, 2008
அப்படிப் போடுங்க கலைஞரே!!!
Saturday, November 29, 2008
பூந்தளிரும்...பாலமித்ராவும்...அம்புலிமாமாவும்...ராணிகாமிக்சும் இப்போது வருவதில்லையா?
பூந்தளிரும்...பாலமித்ராவும்...அம்புலிமாமாவும்...ராணி காமிக்சும் இப்போது வருவதில்லையோ ? ரொம்ப நாள் ஆகிறது அதெல்லாம் வாசித்து!
முன்னெல்லாம் பாட்டி ஊருக்குப் போய்விட்டு திரும்பி வரும்போது மூன்று மணி நேரமாக பயணநேரம் வாட்டி எடுக்கும் .அதன் வெறுமையை தீர்க்க மேற்சொன்ன புத்தகங்களே எனக்கும் என் தங்கைக்கும் துணையாகிப் போன நாட்களின் சுகம் இன்றும் ஞாபகத்தில் இனிக்கிறது.
அதே புத்தகங்கள் இப்போது எங்கே கிடைக்கும் என்று தெரியவில்லை?கிடைக்குமா...கிடைக்காதா என்றும் தெரியவில்லை...ஆனாலும் அது ஒரு காலம்!பொன்னான தருணங்கள் என்று கூட சொல்லிக் கொள்ளலாம் .என் மகளுக்காக அந்தப் புத்தகங்கள் இன்று கிடைக்குமா என்று தேடத் தோன்றுகிறது...?!அதுவே அவற்றின் வெற்றி.
பாலமித்ராவில் வரும் பட்டி விக்ரமாதித்தன் கதை...
பூந்தளிரில் வரும் கபீஷ் என்ற ஒரு குரங்குக் கதை...
சம்பக் என்ற முதலை ...
பெரும்பாலும் பறவைகளையோ...அல்லது விலங்குகளையோ மட்டுமே ஹீரோ ...ஹீரோயின்களாக தாங்கி வரும் இந்தக் கதைகள் படிக்க மிகச் சுவையானவை(அந்த வயதில் ...! சொன்னேன்).
ராணி காமிக்ஸில் வரும் "மாயாவி" தொடர் ..."ஜேம்ஸ்பாண்ட்" தொடர் இன்னும் நிறைய சொல்லாம் .
சிலது இப்போது மறந்து போயிருக்கலாம்;
அப்புறம் இருக்கவே இருக்கிறது நமது "சிறுவர்மலர்"சிறுவர்மலர் எப்போதடா வரும் என்று காத்திருந்து முதல் ஆளாய் படித்து முடிக்க எங்கள் வீட்டில் எப்போதும் எனக்கும்...என் தங்கைக்கும் சண்டை வரும் .
வெள்ளிக்கிழமை மட்டும் காலை ஐந்து மணிக்கே விளிப்புத் தட்டி விடும்...மாற்ற நாட்களெல்லாம் ஆறு ஆறரை ஏன் சமயத்தில் எழு கூட ஆகலாம் ஒன்பது மணி பள்ளிக்கு எழு மணிக்கு எழுந்தால் போதாதா என்ன? உள்ளூர் பள்ளி தானே என்ற சமாதானம் எல்லாம் வெள்ளியன்று மட்டும் கிடையாது ...!
சிறுவர்மலர் அட்டைப்படத்தைப் பார்த்து அதில் தாமரைப் பூவோ என்னவோ படம் இருக்கும் லோகோ போல அதைப் பார்த்தால் அப்போது அவ்வளவு சந்தோசம் வரும் ...
என் மகளுக்கு தினமும் படுக்கைக்குச் செல்லும் முன் ஏதாவது ஒரு நீதிக் கதை சொல்வதை இப்போதெல்லாம் வழக்கமாக்கிக் கொண்டுள்ளேன்.
அது ஆமை முயல் கதையோ...
காகமும் ,நரியும் கதையோ...
நான்கு பசுக்கள் கதையோ...
புறா...எறும்புக் கதையோ...
இல்லாவிட்டால் புராணக் கதைகளோ ...கற்பனை விரவிய மாயாஜாலக் கதைகளோ ...எதுவோ ஒன்று ஒவ்வொரு இரவும் தூங்கப் போகும் முன் கட்டாயமாக்கி இருக்கிறேன் ...;
அவளுடைய கற்பனை வளத்தை வளர்க்கவோ...பல்முனை அறிவைத் தூண்டவோ எதுக்காக என்றெல்லாம் என்னையே நான் கேள்வி எதுவும் கேட்டுக் கொள்ளாமல் தினம் தினம் ஒரு கதை சொல்லிக் கொண்டு இருக்கிறேன் .இப்போது நான் மறந்தாலும் அவள் விடுவதில்லை ...இன்னைக்கு என்ன ஸ்டோரிம்மா? என்கிறாள் மறக்காமல் .இது தான் நான் எதிர்பார்த்தது .அதுவரை சந்தோசமாய் உணர்கிறேன்.
இப்போதைய குழந்தைகளுக்கு புத்தகங்களுக்கு பஞ்சம் இல்லை தான் ...!!!சந்தையில் கிடைக்காத புத்தகங்களா என்ன? பணம் தான் வேண்டும் கைக் கொள்ளாமல் புத்தகங்களை அள்ளிக் கொள்ளலாம்,அதென்னவோ என்ன இருந்தாலும் அந்தக் காலம் போல வருமா ?என்ற எண்ணம் மட்டும் போக மாட்டேன் என்கிறது .
எனக்குத்தான் முதலில்...இல்லை எனக்கு தான் முதலில் என்று வீட்டில் நாலைந்து பேரோடு சண்டை போட்டு ...போட்டியில் வென்று படிக்கும் சுகமே அலாதி தானே!!!இன்றைய குழந்தைகள் ஆளுக்கு ஒன்றல்லவா(எதுவானாலும் அவரவர்க்கென்று தனித் தனியாக) கேட்கின்றன!!!
எது எப்படியோ ?எனக்குத் தெரிந்தவரை கதைகளை வாசித்துக் காட்டியோ அல்லது கற்பனையாக பொருத்தமானவற்றை இட்டுக் கட்டிச் சொல்லியோ எப்படியோ ஒரு வகையில் என் குழந்தையின் சிந்திக்கும் திறனை அதிகரிக்க வேண்டுமென்று உணர்ந்ததால் இதையெல்லாம் செய்து வருகிறேன் .
இன்றைய டவுட் :-
பூந்தளிர்
பாலமித்ரா
அம்புலி மாமா
கோகுலம்
ராணி காமிக்ஸ்
இந்தப் புத்தகங்கள் எல்லாம் இப்போதும் வருகின்றனவா ?எங்கே இந்தப் புத்தகங்கள் கிடைக்கும் என்று தெரிந்த வலைப் பதிவர்கள் தயவு செய்து பின்னூட்டத்தில் கூறுங்கள்.
Wednesday, November 26, 2008
டாய்லட்டில் குளித்த தங்க டாலர்...!!!
சட்டென்று மூச்சடைத்ததைப் போல ஆயிற்று...
திக்...திக் என்று நெஞ்சு அடித்துக் கொண்டது !
சும்மாவா?
இப்போது என்ன செய்யலாம் ?
திடு திப்பென்று யோசிக்கக் கூட முடியாததைப் போல ஒரு சில நொடிகள் மூளை ஸ்தம்பித்துப் போனது.
மயக்கம் வருவதைப் போலக் கூட இருந்தது .
வெளியே ஹாலில் அப்பா யாருடனோ அலைபேசியில் பேசிக்கொண்டே அலுவலகத்துக்குப் புறப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்.
அம்மாவின் சத்தத்தைக் காணோம்...ஒரு வேலை சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கலாம் !
இருவரும் இன்னும் பத்துப் பதினைந்து வினாடிகளில் பறந்து விடுவார்கள் அவரவர் வேலைக்காக ?!பிறகு மாலை மங்கிய பின்தான் கூடடைவது வழக்கம்.
அது தினம் தினம் நடப்பது தானே!அதைப் பற்றி இப்போது என்ன?
என் கஷ்டம் எனக்கு சீக்கிரமாக யோசித்து ஏதாவது செய்தே ஆக வேண்டும் உடனே...ஆமாம் ...உடனே!!!
கொஞ்சம் கூட நேரமே இல்லை .
ஊரிலிருந்து பாட்டி வேறு இன்றைக்குப் பார்த்தா இங்கு வரவேண்டும்?
நல்ல வேலை இப்போது இங்கே இல்லை ....சித்தப்பா வீடு வரை போயிருக்கிறாள்...பாட்டி வருவதற்கு முன் ஏதாவது செய்து என் திட்டத்தை நிறைவேற்றியே தீர வேண்டும்...வேறு வழியே இல்லை !
இன்றைக்கு காலையில் அலாரம் வைத்து எழும்போது கூட இப்படி எல்லாம் எனக்கு நடக்கும் என்று நான் நினைத்துக் கூடபபார்க்கவில்லை .
கார்த்தி ....கார்த்தி அப்பா தான் ...புறப்பட்டு விட்டார்கள் போல் இருக்கிறதே?அடக் கடவுளே!!!உடனே ...உடனே ஏதாவது செய்ய வேண்டுமே ?!
அம்மாவின் குரல் ...
இன்னும் என்ன பண்ணிட்டு இருக்க உள்ள?
வெளிய வா ...நான் பாத்ரூம் போகணும்அடராமா இதென்ன புது தலைவலி!!!உட்கார்ந்த நிலையில் தான் இருந்தேன்;
இன்னும் டாய்லட் பீங்கானின் மேல் உட்கார்ந்தவாறு தான் இத்தனையும் இவ்வளவு நேரம் யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன் .
அம்மா மறுபடி ஒருமுறை கொஞ்சம் பலமாகக் கதவைத் தட்டினார்.
இனி வேறு வழியே இல்லை ."இன்னும் உள்ளே போய் இருக்க கூடாது முருகா " என்று வேண்டிக் கொண்டு எனக்கு நானே சமாதானம் செய்து கொண்டு இடது கையை உள்ளே விட்டு தேடினேன் பீங்கானின் வழவழப்பு அருவருப்பாகத் தான் இருக்கும் என்ன செய்ய?
பொறுத்துக் கொண்டு இன்னும்...கொஞ்சம் உள்ளே...உள்ளே விட்டு கைக்குத் தட்டுப் பட்டு விட வேண்டும் என் அப்பனே முருகா என்று விடாமல் முணுமுணுத்தவாறு மனதை ஒருமுகப் படுத்தி விரல்களால் உள்ளே அலசினேன்
கவனமாக...மிக...மிகக் கவனமாக மெல்ல விரல்களால் அளந்தேன் .சுண்டு விரலில் தான் முதலில் தட்டுப் பட்டது கொக்கி ;
இதற்குள் அப்பா...அம்மா இருவரும் சேர்ந்து குரல் கொடுக்க ஆரம்பித்திருந்தார்கள் வெளியில்;
அவர்கள் அவசரம் அவர்களுக்கு !!!
எப்படித் தெரியும் என் அவஸ்தை அவர்களுக்கு ?
டாய்லட் பீங்கானில் அமர்ந்த முதல் நொடி வரை எனக்கே தெரியாதே!எப்படியோ சுண்டு விரலில் இடித்தது இனி ஆட்காட்டி விரலுக்கும் கட்டை விரலுக்கும் நடுவில் வந்து விடாதா என்ன ? என்று தான் நான் விடாது முனைந்து கொண்டிருந்தேன் .
பாட்டியின் குரல் வேறு இப்போ கதவுக்குப் பின்னால் கேட்கிறதே...!
வந்து விடும் போல் இருக்கிறதே...நாடு விரலில் டாலரின் கீழ் முனை நழுவியது .
இன்னும் முயற்சிக்கலாம் ...கட்டாயம் கைக்கு சிக்கும் பெரும் முனைப்போடு இன்னும் விரல்களை விட்டு பொறுமையாக அலைந்தேன்...
அதற்குள் வெளியே அப்பாவின் குரல் உச்சஸ்தாயி அடைந்திருந்தது .
பாட்டி வேறு கூட சேர்ந்து விட்டது உள்ளிருந்தே அனுமானிக்க முடிந்தது டாலர் மட்டும் கைக்கு சிக்கட்டும் வெளியில் போய் வைத்துக் கொள்ளலாம் கச்சேரியை !
பிள்ளையாரப்பா ...எங்கம்மா ஸ்கூலுக்கு லேட் ஆகுது சீக்கிரம் ஹெல்ப் பண்ணேன் ..ப்ளீஸ் ...!
ஒருவழியாய் கொக்கி வசமாக கட்டை விரலுக்கும் சுட்டு விரலுக்கும் நடுவில் வந்து மாட்டியது .
சரட்டென்று வெளியில் இழுத்தேன் இடது கையை அத்தனை மலத்தோடும்...!!!வேறென்ன இருக்கும் டாய்லட் பீங்கான் கோப்பைக்குள்?
மடமடவென்று சுத்தம் பார்க்காமல் கைகளைக் கழுவினேன் ...
அம்மா கத்த..
.அப்பா கத்த...
பாட்டி கத்த...
ஒருவழியாய் நிதானமாய் சோப்பெல்லாம் போட்டுக் கழுவி டாலர் நாறுகிறதா என்று சோதித்து பிறகு கடைசியில் கதவைத் திறந்தேன் .மூவர் கூட்டணி என் மீது விட்டால் பாய்ந்து விட்டிருப்பார்கள்
பெரிய சாகஷியைப் போல ஒரு லுக் விட்டேன் நான் ...அதான் டாலர் கிடைத்து விட்டதே ...!!!கடுகடுவென்று என் அசமந்தத்தை சாடிக் கொண்டே உள்ளே நுழையப் போன அம்மாவிடம் திக்காமல் திணறாமல் நடந்ததைச் சொன்னேன்.
கடுவன் பூனைகளாய் மாறிப் போன மூவரும் குபீரென்று சிரித்து விட்டார்கள் .
டாலர் கிடைக்காமல் உள்ளே போயிருந்தால் இப்படியெல்லாம் சிரிப்பார்களா என்ன?
எல்லாம் டாலர் கிடைத்த மாயம்.
தங்கமய்யா தங்கம்!!!முக்கால் சவரன் தங்கத்தில் அழகான இதயம் வடிவ தங்க டாலர் ஆச்சுதே!!!
ஆள் மாற்றி ஆள் பாத்ரூம் போயிருந்தால் டாலர் இந்நேரம் செப்டிக் டாங்கில் அல்லவா கேட்பாரற்றுக் கிடக்கும் ...முக்கால் சவரன் !!!மூக்கால் அழுவார் அப்பா ...அம்மா கூடத் தான் ...ஏன் நானும் தான் !ஒரு வழியாய் கையில் சிக்கி விட்டது .
Sunday, November 23, 2008
Saturday, November 22, 2008
தேடுதல்
தேடினேன்
கிடைக்கவேயில்லை
என் மனம் தேடிய வார்த்தைகள் !
மனச் சுருக்கங்களை
நீவிய பின் கிடைத்த
கசங்கிய வரிகளில் கூடத்
தேடினேன்
தென்படவே இல்லை
என் மனம் தேடிய வார்த்தைகள் !
ஏழு கடல்
ஏழு மலை
ஏழு குகை
எல்லாம் ...எல்லாம்
குடைந்து...குடைந்து தேடியும்
கிடைக்கவே இல்லை
என் மனம் தேடிய வார்த்தைகள் !
என் குழந்தையின்
ஒற்றை முத்தம்
இன்றெனக்குகுறிப்பால்
உணர்த்தியது
என் மனம் அவளிடத்தில்
மட்டுமே தேடாது
ஒழித்திட்ட அந்த வார்த்தைகளை !!!
இருக்குமிடத்தை விட்டு
இல்லாத இடம் தேடி
அலைவதே
மனித நாகரீகமோ?
மனதின் நாகரீகமோ?
ஆக மொத்தம்
நாகரீகத்தில் ஒட்டிக்கொண்டு
நரக வாழ்க்கை வாழ்கிறோம் போல !!!